Υπόγεια ρεύματα 2014
Ένα από τα γνωστότερα και πιο επιτυχημένα συγκροτήματα της ελληνικής ροκ σκηνής, τα «Υπόγεια ρεύματα», που μετρά πάνω από είκοσι χρόνια ζωής και έχει εμπλουτίσει το ροκ ρεπερτόριο με διαχρονικά τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε, επανέρχεται στο μουσικό προσκήνιο με έναν δίσκο έκπληξη για τους πιστούς θαυμαστές του.
Ο Γρηγόρης Κλιούμης, ο Νίκος Γιούσεφ, ο Μάριος Τσάγκαρης και ο Τάσος Πέππας ανασύνταξαν τις δυνάμεις τους και ξαναενώθηκαν δισκογραφικά τον περασμένο Μάρτιο, οπότε και ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του νέου αυτού δίσκου στο στούντιο «Συν Ένα» . Ο δίσκος αυτός δεν θα περιέχει καινούρια κομμάτια αλλά επανεκτελέσεις παλιών γνωστών επιτυχιών τους, ωστόσο με διαφορετική και νέα ενορχήστρωση. Το δισκογραφικό αυτό βήμα θα γίνει προκειμένου τα σημερινά μέλη του συγκροτήματος να αποδώσουν έναν μικρό φόρο τιμής στους 14 καλλιτέχνες που πέρασαν ως μέλη του συγκροτήματος όλα αυτά τα χρόνια.
Το συγκρότημα έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο το 1994, με το δίσκο «Ο μάγος κοιτάζει την πόλη», και φέτος συμπληρώνει αισίως 20 χρόνια παρουσίας στα μουσικά δρώμενα. Ένα μικρό δώρο λοιπόν, της επετείου αυτής, αποτελεί ο νέος αυτός δίσκος στον οποίο θα περιέχονται αγαπημένα κομμάτια, όπως τα: «Ασημένια Σφήκα», «Σαν φως», «Πολιτεύεσαι», «Βροχή» και «Κινέζικο Πορτραίτο».
Ας θυμηθούμε τους στίχους ενός από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του συγκροτήματος:
Υπόγεια ρεύματα – Ασημένια σφήκα – 1995
Οι φίλοι μου είναι κραυγές στη σιωπή
Οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι
Μόνοι σαν δέντρα των κορφών, σαν προσευχή
Παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τους το βράδυ
Οι πιο πολλοί λατρεύουν τις αργίες
μα οι φίλοι μου μισούν τις Κυριακές
Κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι
βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές
Σ’ αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα
βραδιές, βραδιές και σε τινάζει πάνω
Έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα
στέκω στις μύτες των ποδιών, μα δε σε φτάνω
Κακή εποχή, κακές στιγμές μου φέρνει
Χώμα μυρίζω, μωβ σκιές, βλέπω θαμπά
Σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει
Σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά
Ξέρεις πώς είναι να διαβάζεις στο σκοτάδι
Ξέρεις πώς είναι να δακρύζεις στα κρυφά
Φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι
Τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά
