Το «Νοικιάστηκε» εκτός από μεγάλη επιτυχία είναι και μια προσωπική αφήγηση.
Η Κατερίνα Λιόλιου, η οποία έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με την ερμηνεία της στο κομμάτι «Νοικιάστηκε», πρόσφατα αποκάλυψε την αληθινή ιστορία που κρύβεται πίσω από τους στίχους του τραγουδιού. Ενώ πολλοί έχουν αποδεχτεί το «Νοικιάστηκε» ως μια μεταφορά, η τραγουδίστρια θέλησε να διευκρινίσει ότι η αλήθεια είναι πολύ πιο προσωπική και συναισθηματική.
Μιλώντας στο podcast «Ρώτα με ό,τι θες», η Κατερίνα Λιόλιου ανέφερε ότι το τραγούδι είναι βασισμένο σε αληθινές εμπειρίες, όχι της ίδιας, αλλά της στιχουργού Ελένης Γιαννατσούλια.
Η φράση «ήχους 16», που συχνά έχει προκαλέσει απορίες στους φανς, αποκαλύπτει ένα ακόμα κομμάτι της ιστορίας. Όπως αποκάλυψε η Λιόλιου, το «Ηχούς 16» είναι η πραγματική διεύθυνση του σπιτιού όπου διαμένει η στιχουργός, προσφέροντας έτσι μια προσωπική και αυθεντική διάσταση στο κομμάτι.
Η ειλικρίνεια με την οποία η Κατερίνα Λιόλιου μοιράστηκε αυτές τις λεπτομέρειες αποκαλύπτει τη σημασία που έχει το τραγούδι για την ίδια και την Ελένη Γιαννατσούλια. Με αυτόν τον τρόπο, το «Νοικιάστηκε» εκτός από μεγάλη επιτυχία είναι και μια προσωπική αφήγηση από προσωπικές εμπειρίες.
Κατερίνα Λιόλιου: Η πραγματική ιστορία πίσω από το τραγούδι «Νοικιάστηκε»
Στίχοι
Ξέχασα να σε ξεχάσω
Βράδιασε και είπα να φτάσω
Στο παλιό διαμέρισμά μας
Που ‘παιζε τα σινεμά μας
Κι έπαιζε άλλο ζευγάρι
Έβγαινε και το φεγγάρι
Κι έσπασα σε τέτοιο πλάνο
Κι έπεσα για να πεθάνω
Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε
Την δική μας την θέα κοιτούν αγκαλιά
Το κρεβάτι ο ένας με άλλον μοιράστηκε
Να καλύψουν κενά τους με λόγια, φιλιά
Μα το σώμα μου κοίτα αλλού δεν στεγάστηκε
Μου ‘χεις λείψει και ο πόνος με πνίγει θηλιά
Άναψαν στην πόλη φώτα
Άλλαξα απόψε ρότα
Κι έφτασα ήχους δεκάξι
Τ’ άστρα σου που μου ‘χες τάξει
Κι έμπαιναν δυο ξένοι άλλοι
Δάκρυα με πήραν πάλι
Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε
Την δική μας την θέα κοιτούν αγκαλιά
Το κρεβάτι ο ένας με άλλον μοιράστηκε
Να καλύψουν κενά τους με λόγια, φιλιά
Μα το σώμα μου κοίτα αλλού δεν στεγάστηκε
Μου ‘χεις λείψει και ο πόνος με πνίγει θηλιά
Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε
Την δική μας την θέα κοιτούν αγκαλιά
Το κρεβάτι ο ένας με άλλον μοιράστηκε
Να καλύψουν κενά τους με λόγια, φιλιά
Μα το σώμα μου κοίτα αλλού δεν στεγάστηκε
Μου ‘χεις λείψει και ο πόνος με πνίγει θηλιά
